Veel belangrijke kwesties met betrekking tot de werk- en leerrelatie tussen stagiairs en bedrijven worden niet duidelijk geregeld in de huidige wetgeving, de Stagewet (11.788/2008). Vragen zoals of stagiairs recht hebben op loonsverhogingen, hoe studieverlof werkt en of een ziektekostenverzekering verplicht is, zorgen vaak voor onzekerheid bij het aannemen van studenten. Julio Caetano, advocaat bij Companhia de Estágios , beantwoordt deze vragen en benadrukt het belang van het vastleggen van gedetailleerde afspraken in stageovereenkomsten om de veiligheid en transparantie voor beide partijen te garanderen.
Om duidelijkheid te krijgen in een aantal van de meest gestelde vragen, leren we je tien mythes en waarheden over stages kennen.
1. Stagiaires kunnen geen verhoging van hun toelage ontvangen. Mythe
Bedrijven met goed gestructureerde stageprogramma's hanteren doorgaans een vast bedrag voor de stagevergoeding gedurende het eerste jaar van de dienstbetrekking, dat vervolgens het jaar daarop wordt aangepast. De wetgeving zelf voorziet echter niet in aanpassingen en bedrijven kunnen gedurende de gehele stageperiode hetzelfde bedrag aanhouden.
Deze beslissing ligt bij de strategie van de afdeling Human Resources van de organisatie, die doorgaans begrijpt dat salarisaanpassingen een belangrijke factor zijn bij het behouden van stagiairs. In de praktijk duren de meeste contracten maximaal één jaar en kunnen ze met nog eens een jaar worden verlengd, wat betekent dat ze maximaal twee jaar kunnen duren. Tijdens de verlengingsprocedure kunnen er nieuwe onderhandelingen plaatsvinden.
Tegelijkertijd is het belangrijk om te benadrukken dat er op de arbeidsmarkt een minimumloon geldt dat evenredig is aan het aantal gewerkte uren, wat een maatstaf wordt voor adequaat werk. Caetano raadt daarom aan dat stagiairs minimaal dit bedrag ontvangen, en dat hun toelage jaarlijks wordt bijgewerkt.
2. Stagiaires krijgen te maken met beëindiging van hun contract, niet met ontslag. Dat is waar.
De term "ontslag" impliceert een reeks procedures die gebruikelijk zijn voor werknemers onder de CLT (Braziliaanse arbeidswet), zoals de noodzaak van voorafgaande opzegtermijn en toegang tot een ontslagvergoeding en werkloosheidsverzekering. Tijdens een stageprogramma kan een begeleider of leidinggevende het contract weliswaar op elk moment beëindigen, maar dit geldt als beëindiging van het contract. De stagiair kan ook om beëindiging verzoeken, hoewel de wet geen voorafgaande opzegtermijn vereist. Om de beëindiging te formaliseren, maakt een activiteitenrapport deel uit van de procedure.
3. Thuiswerken is niet toegestaan voor stagiairs. Mythe
Stagiairs kunnen inderdaad op afstand werken. Het is echter essentieel dat deze regeling duidelijk in de stageovereenkomst wordt vastgelegd en dat, ongeacht de werkplek, de verplichte begeleiding blijft bestaan. "Sectoren zoals administratie en boekhouding lenen zich bijvoorbeeld goed voor thuiswerken, terwijl sectoren zoals de burgerluchtvaart en de tandheelkunde praktische beperkingen opleggen voor de beroepspraktijk en het directe leren. Het advies is om altijd de richtlijnen van de beroepsraden te volgen, die soms specifieke statuten en regels voor stagiairs per sector hebben", aldus de specialist.
4. Stagiaires hoeven niet in te klokken. Dat is waar.
Dit is een andere factor die niet specifiek wordt beschreven in de stagewet. Daarom is het belangrijk dat bedrijven een solide en specifiek intern beleid voor stagiairs hebben. Stagiairs hoeven niet in te werken, omdat ze geen CLT-medewerkers zijn, maar studenten in ontwikkeling. De stagewet stelt principes en bepalingen vast die rechtszekerheid bieden en een relatie tussen de student/stagiair en het bedrijf vastleggen, van waaruit hij/zij kan leren en kan bijdragen aan de professionele ontwikkeling van de student.
5. Stagiaires hebben behoefte aan hulpmiddelen voor veiligheid op de werkplek, passend bij hun werkgebied. Dat klopt.
De Stagewet stelt stagiairs gelijk aan werknemers die vallen onder de Consolidatie van Arbeidswetten (CLT) wat betreft gezondheid en veiligheid op het werk. Met andere woorden, het bedrijf moet veiligheidsuitrusting ter beschikking stellen die geschikt is voor de activiteit die de student zal uitvoeren. De verantwoordelijkheid voor de implementatie van deze maatregelen ligt bij de stagegever, conform artikel 14 van de Stagewet.
6. Stagecontracten zijn niet belangrijk. Mythe
De stageovereenkomst is wettelijk verplicht en moet het werkschema, de te ontwikkelen activiteiten en de voorwaarden zoals een stagevergoeding en een ongevallenverzekering gedetailleerd beschrijven. Bedrijven moeten ervoor zorgen dat dit document voldoet aan de huidige wetgeving en rechtszekerheid biedt voor beide partijen. Het is daarom de verantwoordelijkheid van de contracterende bedrijven om de ontwikkeling en opleiding van stagiairs te garanderen, evenals de levering van feedback en bijvoorbeeld stageverslagen.
Om de veiligheid en effectiviteit van stageprogramma's te garanderen, is het ook aan te raden dat bedrijven de steun van uitzendbureaus inroepen. Deze bureaus helpen bij het beheer van stagecontracten en bieden waardevolle begeleiding bij het opzetten van een robuust stageprogramma dat voldoet aan de wet. Met adequate ondersteuning kunnen bedrijven arbeidsrisico's vermijden en ervoor zorgen dat de ervaring van de stagiair verrijkend is en aansluit bij de opleidingsdoelstellingen.
7. Het verminderen van de werkuren tijdens examens is niet verplicht. Mythe
De wet bepaalt dat de stagelast tijdens evaluatieperiodes met ten minste de helft moet worden verminderd om goede prestaties van de student te garanderen. Het is belangrijk dat het bedrijf een specifiek stagebeleid voert om een evenwicht te garanderen tussen praktische stageactiviteiten en theoretische activiteiten, zoals tentamens en opdrachten van de onderwijsinstelling.
Bovendien kan het bedrijf de stagiair verzoeken een verklaring van de universiteit te overleggen. Kortom, het is gebruikelijk om tijdens tentamenperiodes en andere beoordelingen de werkuren te halveren en uiteindelijk volledig af te schaffen als de stagiair dit voldoende kan rechtvaardigen.
8. Stagiaires kunnen activiteiten uitvoeren die niets met hun studie te maken hebben. Mythe
Bedrijven die ervoor kiezen om stagiairs aan te nemen, moeten duidelijk zijn over de stagewet en begrijpen dat het doel van een stage is om studenten de kans te geven hun academische opleiding aan te vullen met praktische ervaring in hun vakgebied.
Een stage moet een verlengstuk zijn van theoretische kennis en de ontwikkeling van professionele vaardigheden mogelijk maken. Stagiairs mogen daarom geen diverse activiteiten uitvoeren of activiteiten die volledig losstaan van hun studie, zoals algemene taken die geen verband houden met hun diploma. Rechtenstudenten mogen bijvoorbeeld geen operationele taken uitvoeren voor een bedrijf of afdeling die geen verband houden met hun vakgebied. Deze activiteiten verdraaien hun rol en kunnen leiden tot arbeidsrechtszaken. Een goed stageprogramma daarentegen draagt bij aan de opleiding van professionals die later mogelijk worden aangenomen om bij te dragen aan het ecosysteem van het bedrijf.
9. Stagiaires hebben recht op verplichte secundaire arbeidsvoorwaarden. Waar.
Een beurs, vervoersvergoeding en levensverzekering zijn wettelijk verplicht. Uiteraard kan het bedrijf extra voordelen toevoegen die niet wettelijk zijn vastgelegd, en dat doen ze heel vaak. Tot de voordelen die bedrijven vaak toevoegen, behoren onder meer een ziektekostenverzekering, maaltijdcheques, vervoersvouchers, voedselbonnen, toegang tot ontwikkelingsplatforms en programma's zoals Wellhub en Total Pass.
Deze voordelen mogen, zodra ze in het contract zijn vastgelegd, niet worden gekort en moeten worden gehandhaafd tot het einde van de stage. In deze gevallen geldt immers wat in het stagecontract is vastgelegd en moet dit worden gehandhaafd tot het einde van de geldigheidsduur.
10. Het stageprogramma kent geen standaardbijdrage voor het pensioen. Klopt.
Omdat stagiairs een toelage ontvangen en geen salaris, worden ze niet beschouwd als verplichte bijdragers aan de sociale zekerheid. Met andere woorden, ze zijn geen werknemers onder het CLT-stelsel (Braziliaanse arbeidswet) die een percentage van hun salaris bijdragen aan het INSS (Braziliaanse socialezekerheidsstelsel) op basis van hun loonstrook.
Het is vrij ongebruikelijk dat een stagiair bijdraagt aan de sociale zekerheid, maar wat weinig mensen weten, is dat de wet het toestaat dat zij vrijwillig verzekerd zijn, mocht dat nodig zijn.
De uitdaging is om alles zelfstandig te doen, zonder ondersteuning van het bedrijf. Je moet contact opnemen met het INSS (Braziliaans Nationaal Instituut voor Sociale Zekerheid) en je registreren. Over het algemeen bedraagt de bijdrage 20% van het minimumloon. De stagiair(e) kan verzekerd zijn en heeft daardoor recht op zwangerschapsverlof, ziektegeld en ongevallenverzekering. Het is belangrijk om te weten dat er minimaal 10 bijdragen nodig zijn om recht te hebben op zwangerschapsverlof.
