Wanneer we nadenken over de meest disruptieve en populaire technologieën die terrein winnen in de zakenwereld, is het onmogelijk om kunstmatige intelligentie niet als een van de belangrijkste tools te beschouwen. En dat is geen toeval, aangezien het onderzoek 'The State of AI in Early 2024: Gen AI Adoption Spikes and Starts to Generate Value', uitgevoerd door McKinsey, onthult dat 72% van de bedrijven al AI gebruikt. Het enthousiasme wordt vooral gevoed door de mogelijkheid om repetitieve taken te elimineren door automatisering, waardoor de tijd van professionals wordt geoptimaliseerd, die kan worden besteed aan activiteiten met meer waarde en relevantie, wat kosten verlaagt en de efficiëntie verhoogt.
Deze frenese kan ervoor zorgen dat managers die deze technologie nog niet hebben aangenomen zich benadeeld voelen. In zeer competitieve markten is het gebruikelijk dat men op zoek gaat naar innovatieve oplossingen zodat organisaties zich kunnen onderscheiden en succes kunnen behalen. Het is echter cruciaal dat managers strategisch nadenken voordat ze nieuwe technologieën adopteren, om overhaaste beslissingen te vermijden die alleen gericht zijn op het uiterlijk van innovatie. Er is de noodzaak om ervoor te zorgen dat de acceptatie van deze oplossingen in overeenstemming is met de werkelijke behoeften van het bedrijf en dat wordt begrepen hoe ze daadwerkelijk de groei kunnen stimuleren.
De adoptie moet zorgvuldig worden bestudeerd, omdat elke verandering in de dagelijkse werkroutine veranderingen in processen, organisatorische structuren en cultuur met zich meebrengt, wat zowel tijd als middelen vergt.
Om de besluitvorming te ondersteunen, presenteren experts zoals Alexandre Nascimento, onderzoeker aan MIT, studies die essentieel kunnen zijn voor de ontwikkeling van een AI-plan voor het bedrijf. Een voorbeeld is het AI2M-model (Artificial Intelligence Adoption Intention Model), ontwikkeld door hem, dat vijf hoofd factoren beschouwt die de intentie tot AI-integratie beïnvloeden: de faciliterende omstandigheden, die beoordelen of de gebruiker gelooft de benodigde middelen te hebben om AI te gebruiken; de prestatieverwachting, die meet of de gebruiker gelooft dat AI zijn prestaties op het werk zal verbeteren; de inspanningverwachting, die de perceptie van de gebruiker weerspiegelt over de moeilijkheid om AI te leren en te gebruiken; de zelfeffectiviteit, die het vertrouwen van de gebruiker in zijn vermogen om AI te gebruiken aangeeft; en de sociale invloed, die de waargenomen druk van anderen om AI te adopteren evalueert.
In meer algemene zin moeten deze besluitvormers het volgende scenario overwegen: wat is het probleem waarmee ik geconfronteerd word en hoe kan AI helpen om het op te lossen, in plaats van de tegenovergestelde aanpak te volgen, namelijk besluiten AI te implementeren zonder rekening te houden met waar en hoe het zal worden toegepast. Deze vragen hebben niet de bedoeling een negatieve kijk op de integratie van AI te presenteren, omdat het duidelijk is hoeveel ze de werkprocessen kunnen verbeteren. In plaats daarvan is het doel om te benadrukken dat AI als een hulpmiddel moet worden gezien en niet als de wonderoplossing, zoals de opwinding en de buzz die vaak worden veroorzaakt door de frequente aandacht van de media, laten lijken. Zo kunnen organisaties de voordelen van AI maximaliseren en een effectieve transformatie garanderen.
