İş dünyasında yer kazanan en yıkıcı ve popüler teknolojileri düşündüğümüzde, yapay zekayı en önemli araçlardan biri olarak dikkate almamak imkansızdır. Ve bunun bir sebebi var, 2024'ün başlarındaki AI Durumu: Gen AI Benimseme Artışları ve Değer Üretmeye Başlıyor araştırması, McKinsey tarafından gerçekleştirilen, %72'sinin şirketlerin zaten yapay zeka kullandığını ortaya koyuyor. Heyecan, esas olarak otomasyon yoluyla tekrarlayan görevleri ortadan kaldırma olasılığıyla beslenir, profesyonellerin zamanını optimize etmek, daha yüksek değer ve önem taşıyan etkinliklerde değerlendirilebilecek şeyler, maliyetleri azaltma ve verimliliği artırma
Bu heyecan, bu teknolojiyi henüz benimsememiş yöneticilerin dezavantajlı hissetmelerine neden olabilir. Son derece rekabetçi pazarlarda, örgütlerin öne çıkması ve başarıya ulaşması için yenilikçi çözümler aramak yaygındır. Ancak, yeni teknolojileri benimsemeden önce yöneticilerin stratejik düşünmeleri çok önemlidir, sadece yenilik görünümünü arayan aceleci kararlar almaktan kaçınmak. Gerçek ihtiyaçlarla uyumlu olacak şekilde bu çözümlerin kabulünün sağlanması ve bunların nasıl kullanılabileceğinin anlaşılması gerekliliği vardır, gerçekten, büyümeyi teşvik etmek
Evlat edinme dikkatlice incelenmelidir, çünkü iş günlüklerindeki herhangi bir değişiklik süreçlerde değişikliklere yol açar, örgütsel yapılar ve kültürde, hem zaman hem de kaynak gerektiren şeyler.
Karar verme sürecini desteklemek için, uzmanlar Alexandre Nascimento gibi, MIT araştırmacısı, iş için bir yapay zeka planının geliştirilmesinde temel olabilecek çalışmaları sunmaktadır. Bir örnek AI2M (Yapay Zeka Benimseme Niyeti Modeli) modelidir, onun tarafından yaratıldı,beş ana faktörü dikkate alır ki bunlar yapay zekanın entegrasyon niyetini etkiler: kolaylaştırıcı koşullar, kullanıcının yapay zekayı kullanmak için gerekli kaynaklara sahip olduğuna inanıp inanmadığını değerlendirir; performans beklentisi, kullanıcının yapay zekanın iş performansını artıracağına inanıp inanmadığını ölçer; çaba beklentisi, kullanıcının yapay zekayı öğrenme ve kullanma zorluğu hakkındaki algısını yansıtır; öz-yeterlilik, kullanıcının yapay zekayı kullanma yeteneğine olan güveni nedir; ve sosyal etki, başkalarının yapay zekayı benimsemesi için hissettiği baskıyı değerlendiren.
Daha genel bir şekilde, bu karar vericilerin aşağıdaki senaryoyu dikkate alması gerekir: karşılaştığım sorun nedir ve yapay zeka bunu çözmeme nasıl yardımcı olabilir, tersine yaklaşımı benimsemek yerine, yapay zekayı nerede ve nasıl uygulanacağını dikkate almadan uygulamaya karar vermek ne anlama gelir. Bu sorgular, yapay zekanın entegrasyonuna dair olumsuz bir bakış açısı sunma niyetinde değildir, çünkü iş süreçlerine ne kadar fayda sağlayabileceği açıktır. Bunun yerine, amaç, yapay zekanın bir araç olarak görülmesi gerektiğini vurgulamaktır, ve ve çözüm olarak değil, medyanın sık sık dikkat çekmesiyle yaratılan heyecan ve gürültü genellikle öyle görünmesini sağlar. Böylece, örgütler, yapay zekanın faydalarını en üst düzeye çıkarabilir ve etkili bir dönüşüm sağlayabilir
