de termijnwraak opgeven(vertaald als “wraakontslag”) heeft aan populariteit gewonnen op de arbeidsmarkt om een steeds vaker voorkomend fenomeen te beschrijven: wanneer professionals impulsief ontslag nemen, gedreven door frustratie of wrok die zich in de bedrijfsomgeving heeft opgehoopt.
Volgens Virgilio Marques dos Santos, specialist in professionele ontwikkeling en oprichter van FM2S Educação e Consultoria (een startup gevestigd in het Science and Technology Park van Unicamp), worden dit soort beslissingen doorgaans niet ingegeven door een zoektocht naar nieuwe kansen, maar door de wens om te protesteren of het bedrijf 'een lesje te leren'.
"Hoewel het op dit moment bevrijdend kan aanvoelen,wraak opgeven“Het is vaak een emotionele en geen strategische reactie, die aanzienlijke gevolgen heeft voor de carrière en de financiële stabiliteit van de professional”, analyseert hij.
Uitputting op het werk wordt genoemd als een van de meest voorkomende oorzaken van dit gedrag. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wordt burn-out al erkend als een beroepsfenomeen, waardoor veel professionals het gevoel krijgen dat een plotselinge vertrek de enige oplossing is voor hun uitputting. Deze impulsieve houding, vaak gekoppeld aan een disconnectie met de waarden van het bedrijf of zelfs aan een idealisering van 'grote ontslagen', schaadt de carrière op onherstelbare wijze, legt de expert uit.
Hij benadrukt dat het probleem niet de frustratie zelf is, die legitiem is, maar de manier waarop ermee wordt omgegaan. "Tussen de stimulus en de reactie is er een ruimte. In die ruimte ligt de kracht om de reactie te kiezen," citeert hij, verwijzend naar de gedachte van Viktor Frankl. DEwraak opgevennegeert deze ruimte en leidt tot overhaaste beslissingen die niet bijdragen aan professionele groei.
Hoewel het verlaten van de baan in sommige gevallen een noodzakelijke beslissing kan zijn, waarschuwt de specialist voor het belang van een geplande vertrek. "Plotselinge breuken bedreigen de financiële en professionele toekomst, vooral in tijden van economische onzekerheid," zegt hij. Hij benadrukt dat de manier waarop men een baan verlaat invloed heeft op de relaties op de arbeidsmarkt.
Voordat ze definitieve beslissingen nemen, moeten professionals nadenken over wat de werkelijke oorzaak van het ongemak is. Vaak ligt de oorzaak niet in het werk zelf, maar in specifieke situaties die mogelijk opgelost zouden kunnen worden door dialoog. Dus, het zoeken van een open gesprek met leiders of collega's leidt tot onverwachte oplossingen, naast het tonen van volwassenheid en betrokkenheid. Wanneer het vertrek onvermijdelijk is, is planning essentieel. Een veilige overgang garanderen, met een andere gelegenheid al gepland of een financiële reserve, helpt spijt te voorkomen.
Bovendien worden momenten van ontevredenheid ook getoond als waardevolle kansen voor zelfontwikkeling. Het is het ideale moment om nieuwe kennis, cursussen of mentorschappen te zoeken, waardoor de horizon wordt verbreed voor betere kansen in de toekomst. Weggaan van wat ons niet meer dient is belangrijk, maar de focus moet liggen op de toekomst die we willen opbouwen, en niet op wraak.
Ten slotte citeert hij Daniel Goleman, auteur van “Emotional Intelligence“om het belang van het beheren van emoties te benadrukken. Het omzetten van frustraties in hefboomwerking voor groei en het loslaten van wat geen zin meer heeft, zijn volwassen en strategische houdingen die nieuwe wegen in je carrière kunnen openen. 2025 kan het jaar zijn waarin je tegenslagen omzet in kansen, met focus en emotionele intelligentie om een veelbelovender toekomst op te bouwen, concludeert hij.
