De ESG-criteria (milieu, sociaal en governance) hebben wereldwijd aan belang gewonnen als een set richtlijnen voor duurzame en maatschappelijk verantwoorde bedrijfspraktijken. Ondanks zijn onmiskenbare belang bij het bevorderen van een duurzamere toekomst, de discussie over hoe deze criteria kunnen worden gebruikt als rechtvaardiging voor protectionistische maatregelen door landen of economische blokken neemt toe
ESG is ontstaan als een set normen die bedoeld zijn om bedrijfsactiviteiten te evalueren vanuit een duurzame en ethische invalshoek. Bedrijven die ESG-praktijken toepassen, verplichten zich om de milieueffecten te minimaliseren, sociale gelijkheid bevorderen en transparant bestuur handhaven. Deze criteria zijn op grote schaal aangenomen door investeerders, overheden en financiële instellingen als een beoordelingsparameter voor risico's en prestaties op lange termijn
Echter, naarmate de ESG-normen zich consolideren, er zijn zorgen over de ongelijke toepassing ervan tussen landen, vooral tussen ontwikkelde en opkomende economieën. Het gebrek aan uniformiteit in de criteria kan verborgen handelsbelemmeringen creëren, het creëren van een concurrentienadeel voor bedrijven uit landen met een grotere aanpassingscapaciteit aan de ESG-eisen
Om een idee te krijgen, een rapport van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), toonde een toename in de groei van de protectionistische maatregelen van de landen die deel uitmaken van de G20. dit jaar, de waarde van de handel die onderhevig is aan invoerbeperkingen is geschat op ongeveer 2 biljoen dollar, vertonend 9,4% van de wereldwijde importen. Bovendien, de beperkingen dekken in een jaar een geschat bedrag van US$ 230,8 miljard aan goederenexport, wat vertegenwoordigt 0,9% van de wereldexport
Landen kunnen milieukriteria van ESG gebruiken om de oplegging van handelsbelemmeringen te rechtvaardigen, zoals invoerrechten en beperkingen op importen, met milieuzorgen. Een recent voorbeeld was de zaak van de moedermaatschappij van Carrefour, die milieukwesties aanvoerde om de import van vlees uit Mercosur naar zijn supermarkten in Frankrijk te verbieden. Het gebruik van het milieukriterium kan een excuus zijn geweest voor grotere economische kwesties die zich in Frankrijk hebben voorgedaan, vooral met betrekking tot de lokale boeren, die veel subsidie nodig hebben om hun respectieve bedrijven draaiende te houden. Dus, blijft de vraag: gaat het om een milieuvraagstuk of om economische protectionisme
Ontwikkelingslanden hebben vaak moeite om te voldoen aan ESG-normen die door meer geavanceerde economieën worden opgelegd (dit betekent niet dat deze criteria niet essentieel zijn voor de mensheid). Dit kan de toegang tot wereldmarkten beperken, als deze landen de nodige investeringen niet doen om te voldoen aan de vereiste milieunormen. De latere op de ESG-kwesties is zeer belangrijk en ontwikkelingslanden moeten dit serieus nemen
ondertussen, het gebruik van milieukriteria als excuus voor het niet verhandelen gebeurt als een economische en politieke tool om de lokale productie te beschermen, vooral, wanneer ze niet in staat is om zichzelf alleen te onderhouden, maar het hangt af van hoge subsidies om te overleven. Wat aantoont dat er een kunstmatige en ongezonde omgeving van economische niches in ontwikkelde landen bestaat. Bovendien, als de ESG-criteria worden gezien als instrumenten van protectionisme, uw legitimiteit kan in twijfel worden getrokken. Dit kan de adoptie van duurzame praktijken op lange termijn nog verder ontmoedigen
Om misbruik van ESG als een protectionistisch instrument te voorkomen, het is cruciaal om geharmoniseerde wereldwijde normen te ontwikkelen. Instellingen zoals de Wereldhandelsorganisatie en de Internationale Raad voor Geïntegreerde Rapportage, kunnen een centrale rol spelen bij het creëren van universele criteria die rekening houden met de economische realiteiten van verschillende landen
Hoewel de ESG-criteria een aanzienlijke vooruitgang vertegenwoordigen in de zoektocht naar een duurzamer en verantwoordelijker ontwikkeling, de eigenlijke overleving van de planeet, de instrumentalisatie ervan als protectionistisch hulpmiddel brengt risico's met zich mee voor de wereldhandel en voor de geloofwaardigheid van ESG-praktijken. Bij het aanpakken van deze uitdagingen door middel van geharmoniseerde wereldwijde normen en het bevorderen van internationale dialogen, het is mogelijk om de negatieve impact te verminderen en ervoor te zorgen dat ESG een positieve kracht blijft voor de toekomst van de planeet
