Door Alberto Azevedo, beleggingsspecialist en CEO van de Alby Foundation
In de afgelopen jaren is de durfkapitaalmarkt in Brazilië geëvolueerd van euforie naar terugtrekking. Als er vroeger een overvloed aan liquiditeit was die investeringen in veelbelovende startups aanmoedigde, is de situatie nu anders. De verhoging van de Selic-rente en de grotere selectiviteit van investeerders hebben een rem gezet op het ecosysteem, waardoor het aantrekken van middelen een toenemende uitdaging wordt. Gegevens van LAVCA tonen aan dat de investeringen zijn gedaald van 3,2 miljard dollar in 2022 tot 2,1 miljard dollar in 2023, en zijn gekelderd tot slechts 225 miljoen dollar in de eerste drie kwartalen van 2024. Deze nieuwe realiteit dwingt ondernemers om hun financieringsstrategieën te heroverwegen en minder conventionele, maar vaak duurzamere paden te verkennen.
Het startup-ecosysteem is gefascineerd door het idee dat een innovatief bedrijf noodzakelijkerwijs traditionele investeerders nodig heeft om te bestaan. Rondes van durfkapitaal, opgeblazen waarderingen en de obsessie om meteen miljoenen op te halen, zijn bijna een rite de passage geworden. Maar de vraag die blijft hangen: wat als we een mythe kopen dat meer voordeel biedt aan de financiële markt dan aan de ondernemers zelf?
Het bouwen van een MVP – de eenvoudigste versie van een product die op de markt kan worden gebracht – en het valideren van een idee zijn cruciale uitdagingen, maar durfkapitaal is niet de enige, en misschien niet eens de beste optie voor deze fase. In de drang naar snel geld, verwateren veel oprichters te vroeg hun aandeel en verliezen ze de controle over het bedrijf voordat ze het ware groeipotentieel begrijpen. Het wervingsmodel legt een druk op kunstmatige schaalbaarheid, wat fataal kan zijn voor bedrijven die tijd nodig hebben om te rijpen.
Bedrijven als Mailchimp, Amazon en Duolingo zijn hun eigen weg gegaan en hebben alternatieven onderzocht zoalsbootstrappen, rondjes met familie,subsidiesEncrowdfundingDe Mailchimp, bijvoorbeeld, heeft nooit een cent durfkapitaal ontvangen en werd verkocht voor 12 miljard dollar. Duolingo heeft zijn eerste ontwikkelingsfasen verzekerd met onderzoeksbeurzen. Jeff Bezos zette de eerste stappen van Amazon met een investering van zijn eigen familie.
Het traditionele investeringsmodel creëert een vicieuze cirkel, waarin startups kapitaal aantrekken om te groeien, groeien om meer kapitaal aan te trekken en daarbij hun identiteit en doel te verliezen. Veel organisaties worden het slachtoffer van investeerders die versnelde rendementen eisen, wat onnodige pivots en beslissingen kan veroorzaken die de levensduur van het bedrijf kunnen schaden. De cultuur van groeien of sterven heeft giganten zoals WeWork en Peloton ertoe gebracht miljarden te verbranden voordat ze beseften dat duurzame groei vanaf het begin de prioriteit had moeten zijn.
Er zijn alternatieven. DEbootstrappengarandeert volledige controle. DEcrowdfundingvalideert de markt en genereert kas zonder verwatering.Subsidiesen subsidies bieden geld zonder terugbetalingsverplichting. Acceleratorprogramma's kunnen een shortcut zijn naar strategische connecties, en de pre-verkopen van producten stellen klanten in staat de echte eerste investeerders te zijn. Airbnb begon met het verkopen van ontbijtgranen om zichzelf in stand te houden totdat zijn bedrijfsmodel was gevalideerd. A Pebble heeft meer dan $10 miljoen opgehaald op Kickstarter voordat ze een enkele smartwatch produceerden.
Onderneemers moeten zich bevrijden van het verhaal dat er maar één weg is. Het risicokapitaal kan een nuttig hulpmiddel zijn, maar moet worden beschouwd als een strategische keuze, niet als een vereiste. Startups die hun opties begrijpen, vergroten hun kansen om sterke, duurzame en door de oprichters gewenste bedrijven op te bouwen. Het geld is er, we moeten alleen stoppen met altijd in dezelfde richting te kijken.
