Ini adalah fakta: syarikat di Brazil telah memasukkan Kecerdasan Buatan ke dalam strategi perniagaan mereka—sekurang-kurangnya 98% daripadanya, menurut penyelidikan yang dijalankan pada penghujung tahun 2024. Walau bagaimanapun, masalahnya ialah hanya 25% organisasi mengisytiharkan diri mereka bersedia untuk melaksanakan AI. Selebihnya mengalami had infrastruktur, pengurusan data dan kekurangan bakat khusus. Tetapi ini tidak bermakna baki 75% sedang menunggu keadaan ideal untuk memajukan projek mereka: sebaliknya, syarikat-syarikat ini terus melaksanakan teknologi tersebut.
Masalahnya ialah hanya satu daripada lima syarikat yang dapat mengintegrasikan AI ke dalam perniagaan mereka—menurut laporan global yang dikeluarkan baru-baru ini yang disediakan oleh Qlik dengan kerjasama ESG. Tambahan pula, hanya 47% syarikat melaporkan melaksanakan dasar tadbir urus data. Angka-angka ini adalah global—dan tidaklah menghairankan jika statistik Brazil lebih tinggi. Dan walaupun AI pada masa ini digunakan dalam silo, dan "titik masuk" teknologi biasanya ialah perkhidmatan pelanggan, risiko kewangan, peraturan dan reputasi masih wujud.
Syarikat yang memilih untuk melaksanakan AI tanpa persediaan yang betul menghadapi banyak halangan. Kajian kes telah menunjukkan bahawa algoritma yang diurus dengan baik boleh mengekalkan berat sebelah atau menjejaskan privasi, mengakibatkan kerosakan reputasi dan kewangan. Tadbir urus AI bukan hanya isu teknologi, tetapi juga salah satu pelaksanaan dan usaha wajar: tanpa strategi yang jelas, risiko berkembang sejajar dengan peluang—daripada pelanggaran privasi dan penyalahgunaan data kepada keputusan automatik yang legap atau berat sebelah yang menjana ketidakpercayaan.
Tekanan dan Pematuhan Peraturan: Asas Tadbir Urus AI
Keperluan untuk mewujudkan tadbir urus AI bukan sahaja timbul dari hadapan perniagaan: peraturan baharu muncul, dan kemajuan telah pesat, termasuk di Brazil.
Pada Disember 2024, Senat Persekutuan meluluskan Rang Undang-undang 2338/2023 , yang mencadangkan rangka kerja kawal selia untuk AI dengan garis panduan untuk kegunaan yang bertanggungjawab. Rang undang-undang itu mengguna pakai pendekatan berasaskan risiko , serupa dengan Kesatuan Eropah, mengklasifikasikan sistem AI mengikut potensinya untuk membahayakan hak asasi. Aplikasi yang menimbulkan risiko yang berlebihan, seperti algoritma senjata autonomi atau alat pengawasan besar-besaran, akan dilarang , sistem AI generatif dan tujuan umum akan diperlukan untuk menjalani penilaian risiko terlebih dahulu sebelum mencapai pasaran.
Terdapat juga keperluan ketelusan, contohnya, memerlukan pembangun untuk mendedahkan sama ada mereka menggunakan kandungan berhak cipta semasa melatih model. Pada masa yang sama, terdapat perbincangan tentang menugaskan Pihak Berkuasa Perlindungan Data Kebangsaan (ANPD) peranan utama dalam menyelaraskan tadbir urus AI di negara ini, dengan memanfaatkan rangka kerja perlindungan data sedia ada. Inisiatif perundangan ini memberi isyarat bahawa syarikat akan mempunyai kewajipan yang jelas mengenai pembangunan dan penggunaan AI tidak lama lagi—daripada amalan pelaporan dan mengurangkan risiko kepada perakaunan untuk kesan algoritma.
Di Amerika Syarikat dan Eropah, pengawal selia telah meningkatkan penelitian terhadap algoritma, terutamanya selepas mempopularkan alat AI generatif, yang mencetuskan perdebatan awam. AI ACT telah pun berkuat kuasa di EU, dan pelaksanaannya dijadualkan tamat pada 2 Ogos 2026, apabila kebanyakan kewajipan piawaian menjadi terpakai, termasuk keperluan untuk sistem AI berisiko tinggi dan model AI tujuan umum.
Ketelusan, etika dan akauntabiliti algoritma
Di luar aspek undang-undang, tadbir urus AI merangkumi prinsip etika dan tanggungjawab yang melampaui sekadar "pematuhan terhadap undang-undang." Syarikat menyedari bahawa, untuk mendapatkan kepercayaan pelanggan, pelabur dan masyarakat secara keseluruhan, ketelusan tentang cara AI digunakan adalah penting. Ini memerlukan penggunaan satu siri amalan dalaman, seperti penilaian terdahulu terhadap kesan algoritma, pengurusan kualiti data yang ketat dan pengauditan model bebas.
Ia juga penting untuk melaksanakan dasar tadbir urus data yang menapis dan memilih data latihan dengan teliti, mengelakkan bias diskriminasi yang mungkin dibenamkan dalam maklumat yang dikumpul.
Sebaik sahaja model AI beroperasi, syarikat mesti menjalankan ujian berkala, pengesahan dan audit algoritmanya, mendokumentasikan keputusan dan kriteria yang digunakan. Rekod ini mempunyai dua faedah: ia membantu menerangkan cara sistem berfungsi dan membolehkan akauntabiliti sekiranya berlaku kegagalan atau hasil yang tidak wajar.
Tadbir urus: inovasi dengan nilai kompetitif
Salah tanggapan yang biasa ialah tadbir urus AI mengehadkan inovasi. Sebaliknya, strategi tadbir urus yang baik membolehkan inovasi yang selamat, membuka kunci potensi penuh AI secara bertanggungjawab. Syarikat yang menyusun rangka kerja tadbir urus mereka lebih awal boleh mengurangkan risiko sebelum ia menjadi masalah, mengelakkan kerja semula atau skandal yang akan menangguhkan projek.
Akibatnya, organisasi ini memperoleh nilai yang lebih besar dengan lebih cepat daripada inisiatif mereka. Bukti pasaran mengukuhkan korelasi ini: tinjauan global mendapati bahawa syarikat yang mempunyai pengawasan kepimpinan aktif terhadap tadbir urus AI melaporkan kesan kewangan yang unggul daripada penggunaan AI termaju.
Tambahan pula, kita berada pada masa apabila pengguna dan pelabur semakin menyedari penggunaan teknologi yang beretika – dan menunjukkan komitmen terhadap tadbir urus ini boleh membezakan syarikat daripada persaingan.
Dari segi praktikal, organisasi dengan tadbir urus matang melaporkan peningkatan bukan sahaja dalam keselamatan tetapi juga dalam kecekapan pembangunan - eksekutif menunjukkan pengurangan dalam masa kitaran projek AI berkat piawaian yang jelas dari awal. Iaitu, apabila privasi, kebolehjelasan dan keperluan kualiti dipertimbangkan pada awal fasa reka bentuk, pembetulan mahal akan dielakkan kemudian.
Tadbir urus, kemudiannya, bertindak sebagai panduan untuk inovasi yang mampan, membimbing tempat untuk melabur dan cara skala penyelesaian secara bertanggungjawab. Dan dengan menyelaraskan inisiatif AI dengan strategi dan nilai korporat syarikat, tadbir urus memastikan bahawa inovasi sentiasa memenuhi objektif perniagaan dan reputasi yang lebih besar, dan bukannya mengikut laluan terpencil atau berpotensi berbahaya.
Membangunkan strategi tadbir urus AI adalah, di atas segalanya, satu langkah strategik untuk kedudukan kompetitif. Dalam ekosistem hari ini, di mana negara dan syarikat terkurung dalam perlumbaan teknologi, mereka yang berinovasi dengan yakin dan kredibiliti mendahului. Syarikat besar yang mewujudkan sistem tadbir urus yang cekap dapat mengimbangi pengurangan risiko dengan memaksimumkan manfaat AI, dan bukannya mengorbankan satu untuk yang lain.
Akhir sekali, tadbir urus AI bukan lagi pilihan tetapi satu kemestian strategik. Bagi syarikat besar, mewujudkan strategi tadbir urus kini bermakna mentakrifkan piawaian, kawalan dan nilai yang akan membimbing penggunaan kecerdasan buatan pada tahun-tahun akan datang. Ini melibatkan segala-galanya daripada mematuhi peraturan yang baru muncul kepada mewujudkan etika dalaman dan mekanisme ketelusan, bertujuan untuk meminimumkan risiko dan memaksimumkan nilai secara seimbang. Mereka yang bertindak segera akan mendapat ganjaran dalam inovasi yang konsisten dan reputasi yang kukuh, meletakkan diri mereka di hadapan dalam pasaran yang semakin dipacu AI.
