ციფრულ გარემოში საბანკო თაღლითობისა და თაღლითობის ზრდა აღარ არის მხოლოდ ფიზიკური პირების პრობლემა. სულ უფრო ხშირად, კომპანიები - მცირე მომსახურების მიმწოდებლებიდან დაწყებული, მსხვილი საცალო ქსელებით დამთავრებული - ხდებიან დახვეწილი თავდასხმების სამიზნე, რომლებიც იყენებენ ტექნოლოგიურ და ადამიანურ დაუცველობებს. ეს გაფრთხილება მომდინარეობს ბრაზილიის ბანკების ფედერაციის (Febraban) მიერ ჩატარებული ბოლოდროინდელი კვლევიდან, რომელიც მიუთითებს კორპორატიული ანგარიშების წინააღმდეგ თაღლითობის მცდელობების დაჩქარებულ ზრდაზე, რაც აღემატება ინდივიდუალური მომხმარებლების შემთხვევაში მომხდარ მცდელობებს.
დებორა ფარიასის თქმით , კორპორატიულ თაღლითობებს, როგორც წესი, მყისიერი ფინანსური გავლენა აქვთ და შეიძლება მასშტაბური ზარალი გამოიწვიონ. „როდესაც კომპანიის ანგარიში გატეხილია ან მისი საბანკო მონაცემები კომპრომეტირებულია, რისკი გაცილებით დიდია, ვიდრე ინდივიდუალური თაღლითობის შემთხვევაში. ჩვენ ვსაუბრობთ ტრანზაქციებზე, რომლებიც დაკავშირებულია ხელფასებთან, მომწოდებლებთან და მთელ ოპერაციულ ჯაჭვთან. შეტევამ შეიძლება ბიზნესის პარალიზება გამოიწვიოს და რამდენიმე საათში მილიონობით დოლარის ზარალი გამოიწვიოს“, - ამბობს ის.
„ავტომატური დაცვის“ იდეის საპირისპიროდ, არცერთი ინდივიდუალური მომხმარებელი არ არის თავისუფლდება იმის დამტკიცებისგან, რომ მათ არ ამოიცნეს ტრანზაქცია და ბანკის უსაფრთხოების დარღვევის მტკიცებულებების მითითებისგან, ლოგიკა, რომელიც ასევე ვრცელდება იურიდიულ პირებზე.
„საეჭვო ტრანზაქციებთან დაკავშირებულ დავებში უპირატესობა ენიჭება ტექნიკურ დემონსტრირებას: წვდომის ჟურნალები, აუდიტის კვალი, IP/გეო-დროის შეუსაბამობები, ტრანზაქციული პროფილის ანომალიები, ავთენტიფიკაციის პროცესში არსებული სისუსტეები, ასევე კომპანიის სწრაფი რეაგირება ინციდენტზე (დაბლოკვა, მტკიცებულებების შენახვა, ბანკისთვის შეტყობინება). სასამართლო სისტემა, როგორც წესი, აფასებს მტკიცებულებათა ერთობლიობას და თითოეული მხარის გულმოდგინების ხარისხს - კომპანიის ზომას, კონტროლის სიმწიფეს, მოვალეობების გამიჯვნას და შიდა პოლიტიკის დაცვას“, - განმარტავს სპეციალისტი.
დებორას მიერ რეკომენდებული პრევენციული პრაქტიკებიდან აღსანიშნავია საბანკო და ციფრული მომსახურების კონტრაქტების პერიოდული გადახედვა, ფინანსური გუნდების მომზადება ფიშინგისა და სოციალური ინჟინერიის მცდელობების გამოსავლენად და საეჭვო ტრანზაქციების მუდმივი მონიტორინგი. „კორპორატიული თაღლითობა მხოლოდ სისტემურ შეჭრაში არ ხდება. ხშირად, ის იწყება მარტივი ყალბი ელფოსტით, მავნე ბმულით ან არაფრისმომცდარი თანამშრომლით. ყველაზე დიდი ფარი მაინც ინფორმაცია და შიდა კონტროლია“, - ხაზს უსვამს ის.
დებორას აზრით, ბიზნეს ოპერაციების მზარდი დიგიტალიზაცია მოითხოვს, რომ კომპანიებმა საბანკო უსაფრთხოება კორპორატიული მმართველობის ნაწილად განიხილონ. „თაღლითობასთან ბრძოლა მენეჯმენტის პრიორიტეტი უნდა იყოს და არა მხოლოდ ტექნოლოგიური. კომპანიები, რომლებიც ამას აცნობიერებენ, ამცირებენ რისკებს, იცავენ თავიანთ აქტივებს და აძლიერებენ ნდობას ბანკებთან, მომწოდებლებთან და მომხმარებლებთან ურთიერთობებში“, - ასკვნის ის.
