Το να είσαι επιχειρηματίας στη Βραζιλία δεν είναι ποτέ εύκολο, αλλά κανείς δεν είπε ποτέ ότι θα ήταν τόσο δύσκολο. Κάθε μέρα φέρνει νέες προκλήσεις και πρέπει να αντιμετωπίσουμε διάφορα ζητήματα που συχνά είναι πέρα από τον έλεγχό μας. Το μεγαλύτερο παράδειγμα αυτού είναι η τρέχουσα οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα, η οποία δημιουργεί αυξημένο πληθωρισμό και υψηλά επιτόκια, επηρεάζοντας σοβαρά διάφορους τομείς και επιχειρηματικά μοντέλα.
Ωστόσο, παρά τις αντιξοότητες που μπορεί να εμφανιστούν στην πορεία, οι άνθρωποι δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας που διεξήγαγε η Sebrae (Βραζιλιάνικη Υπηρεσία Υποστήριξης Μικρών και Μικρών Επιχειρήσεων) με βάση στοιχεία από την RFB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εσόδων της Βραζιλίας), η Βραζιλία κατέγραψε 874.000 νέες πολύ μικρές επιχειρήσεις το 2024, που αντιπροσωπεύει αύξηση 21% σε σύγκριση με το 2023.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το σενάριο δείχνει μια προσπάθεια αναζωογόνησης της βραζιλιάνικης οικονομίας, με επίκεντρο την εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων και το εύρος των υπηρεσιών που προσφέρονται σήμερα, είτε από νέες εταιρείες είτε από επιχειρηματίες που εργάζονται κυρίως μόνοι τους, όπως συμβαίνει στην περίπτωσή μου. Διότι ακόμη και απέναντι στον αναπόφευκτο κίνδυνο, η επιχειρηματικότητα παραμένει μια εναλλακτική λύση για τη δημιουργία εισοδήματος, η οποία όμως μπορεί να προκαλέσει φόβο και ανησυχία.
Όταν σκεφτόμουν την καριέρα μου, πριν αποφασίσω να γίνω επιχειρηματίας, σκεφτόμουν στοιχεία που θα έπαυαν να είναι βεβαιότητες, καθώς και τις αβεβαιότητες που θα προέκυπταν και τις οποίες δεν θα ήξερα πώς να διαχειριστώ στην αρχή του επαγγελματικού μου ταξιδιού ως ειδικός στη διαχείριση OKR (Στόχων και Βασικών Αποτελεσμάτων). Ως εκ τούτου, απαριθμούσα τους δύο μεγαλύτερους εφιάλτες μου ως επιχειρηματίας:
Πρώτος εφιάλτης: να μην κατατίθεται μισθός στον λογαριασμό μου.
Εργαζόμουν για χρόνια σε μια εταιρεία και, όπως κάθε εργαζόμενος που παρέχει τις υπηρεσίες της, ήμουν σίγουρος ότι ο μισθός μου θα κατατίθετο στον λογαριασμό μου κάθε μήνα. Ωστόσο, όταν αποφάσισα να ξεκινήσω τη δική μου επιχείρηση, έχασα τον έλεγχο. Άλλωστε, μπορεί να συμβεί τον έναν ή τον άλλον μήνα να μην υπάρχουν πελάτες ή να υπάρχουν περισσότερα έσοδα τον έναν μήνα και λίγα τον επόμενο, και έτσι τα χρήματα να μην εισπράττονται. Στην αρχή, δεν ήξερα πώς θα αντιδρούσα σε αυτό. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να αγχωθούν, αλλά είναι απαραίτητο να εμπιστευτούν τη διαδικασία και να εργαστούν σκληρά για να την πραγματοποιήσουν. Δεν ήταν εύκολο για μένα, αλλά το να το θέσω υπόψη μου με έχει ήδη βοηθήσει πολύ στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Δεύτερος εφιάλτης: να μην μας επιλέξουν.
Φυσικά, γνωρίζουμε ότι δεν θα μας επιλέγουν πάντα στη διαδικασία υποβολής προσφορών. Ξέρω ότι μπορεί να συμβεί, αλλά είναι ανησυχητικό. «Ουάου, πώς γίνεται αυτό; Είμαι διαφορετικός, είμαι καλύτερος». Πρέπει να το πιστεύουμε αυτό για τον εαυτό μας, σωστά; Έτσι, όταν ένας υποψήφιος πελάτης δεν με επιλέγει - κάτι που είναι σπάνιο - πάντα σκέφτομαι τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται και προσπαθώ να δω την κατάσταση από την οπτική γωνία του ατόμου, για να δοκιμάσω ίσως μια διαφορετική προσέγγιση την επόμενη φορά, εξελισσόμενος και βελτιωμένος όλο και περισσότερο.
Αυτά είναι σημεία με τα οποία έπρεπε να ασχοληθώ από την αρχή, με ποικίλους βαθμούς επίγνωσης. Πολλά άλλα σημεία μπορεί να προκύψουν ανάλογα με το άτομο ή/και το πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται. Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να συμμετάσχετε ενεργά σε αυτή την άσκηση επίγνωσης του τι μπορεί να εμποδίσει τη διαδικασία σας αργότερα ή απλώς να προκαλέσει εναλλαγές διάθεσης που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την οικογένειά σας. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ένας επιχειρηματίας είναι να παλεύει με τις εγγενείς δυσκολίες της εργασίας εκτός σπιτιού και στη συνέχεια να πρέπει να αντιμετωπίσει άλλες που προκύπτουν στο σπίτι στην επιδίωξη αυτού του ονείρου.
