دولت فدرال برزیل نسخه نهایی طرح هوش مصنوعی برزیل (PBIA) را اعلام کرده است که سرمایهگذاریهای پیشبینیشده برای آن تا سال ۲۰۲۸ تا ۲۳ میلیارد رئال خواهد بود. این طرح که توسط وزارت علوم، فناوری و نوآوری (MCTI) هماهنگ شده است، به دنبال تثبیت جایگاه کشور به عنوان رهبر در این بخش است و حوزههایی مانند زیرساخت، آموزش، حاکمیت و پشتیبانی نظارتی را در بر میگیرد. از جمله اهداف برنامهریزیشده، دستیابی به یکی از پنج ابررایانه قدرتمند جهان است که میتواند ظرفیت ملی برای پردازش دادهها و تحقیقات پیشرفته هوش مصنوعی را به میزان قابل توجهی گسترش دهد.
این جنبش از رقابت جهانی برای فناوری پیروی میکند، اما به گفته لوکاس مانتوانی، شریک و یکی از بنیانگذاران SAFIE، متخصص در کسبوکارهای جدید برای SMEها و استارتاپها ، این امر چالشهای داخلی را نیز آشکار میکند. از نظر این متخصص، در حالی که چین بیش از یک دهه میلیاردها دلار سرمایهگذاری و ادغام بین بخشهای دولتی و خصوصی را برای کسب رهبری در هوش مصنوعی جمعآوری کرده است، برزیل هنوز با موانع نظارتی، بوروکراسی بیش از حد و عدم قطعیت قانونی دست و پنجه نرم میکند که میتواند اثربخشی این استراتژی را کاهش دهد.
در این سناریو، لوکاس مانتوانی بر اهمیت سادهسازی قوانین و کاهش موانع ورود کارآفرینان و استارتآپها تأکید میکند. او میگوید: «موفقیت PBIA کمتر به حجم منابع و بیشتر به ایجاد محیطی مساعد برای نوآوری بستگی دارد. PBIA نشانه مثبتی است؛ حوزههای کلیدی را تعریف میکند، منابع را تخصیص میدهد و ذینفعان را سازماندهی میکند. اما واقعیت این است که اگر کارآفرینان در دام «هزینه انجام کسبوکار در برزیل» نظارتی، با مجوزهای متعدد، آژانسهای همپوشانی و عدم قطعیت قانونی، گرفتار بمانند، نوآوری مقیاسپذیر نخواهد بود.»
این وکیل خاطرنشان میکند که کاهش بوروکراسی باید همراه با سرمایهگذاریها باشد. مانتوانی : «سادهسازی فرآیندها به اندازه تزریق سرمایه استراتژیک است. این همان چیزی است که سرمایهگذاران را جذب میکند، استعدادها را حفظ میکند و تضمین میکند که محصولات جدید به صورت رقابتی به بازار عرضه شوند.
