Οι βραζιλιάνικες εταιρείες υπέστησαν, κατά μέσο όρο, περισσότερες από 2.600 κυβερνοεπιθέσεις την εβδομάδα στις αρχές του 2025, αύξηση 21% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με έρευνα της Check Point Research. Σε αυτό το σενάριο, η παραδοσιακή προσέγγιση «πυρόσβεσης» στην ψηφιακή ασφάλεια αποδεικνύεται ανεπαρκής δεδομένης της ταχύτητας και της πολυπλοκότητας των απειλών, πολλές από τις οποίες τροφοδοτούνται από τεχνητή νοημοσύνη.
«Το μέλλον της ψηφιακής άμυνας απαιτεί να σταματήσουμε να περιμένουμε να συμβούν επιθέσεις. Η απάντηση βρίσκεται στην επιθετική προστασία: να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε σαν εισβολέας για να βρίσκουμε και να διορθώνουμε ελαττώματα πριν αυτά γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης», λέει ο Rodolfo Almeida, COO της ViperX, μιας νεοσύστατης εταιρείας επιθετικής προστασίας από τον Όμιλο Dfense.
Από την Αντίδραση στην Προσδοκία: Η Νοοτροπία του Επιτιθέμενου
Η επιθετική προστασία συνίσταται στην προσομοίωση των ενεργειών ενός πραγματικού εισβολέα για τον εντοπισμό τρωτών σημείων και τον αποκλεισμό τους πριν από την εκμετάλλευσή τους. Τεχνικές όπως η κόκκινη ομαδοποίηση και η εξομοίωση αντιπάλων επιτρέπουν την επικύρωση τεχνικών και λογικών ελαττωμάτων, δίνοντας προτεραιότητα στις διορθώσεις με βάση τον πραγματικό κίνδυνο.
Η φιλοσοφία του «καλού χάκερ», ενός επαγγελματία που προσλαμβάνεται για να ενεργεί ηθικά και με ελεγχόμενο τρόπο, έχει ήδη υιοθετηθεί σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και σε βραζιλιάνικες πρωτοβουλίες όπως η Κεντρική Τράπεζα και η άσκηση Cyber Guardian. «Αυτή η προσέγγιση υπερβαίνει μια απλή ετήσια λίστα ελέγχου: ενσωματώνει την ασφάλεια ως στρατηγική λειτουργία του οργανισμού», εξηγεί το στέλεχος.
Η πρόσφατα εγκριθείσα Εθνική Στρατηγική για την Κυβερνοασφάλεια (E-Ciber) ενισχύει αυτήν την ανάγκη, αναδεικνύοντας το ζήτημα στη σφαίρα του κράτους, με πυλώνες ανθεκτικότητας και συνεργασίας.
Τεχνητή Νοημοσύνη: Επιτάχυνση της Επιθετικής Προστασίας
Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν πρέπει να θεωρείται εχθρός, αλλά μάλλον σύμμαχος στη διαδικασία πρόβλεψης. Συνδέει ανόμοιες πληροφορίες, από αλλαγές στο cloud έως διαρροές διαπιστευτηρίων, για να εντοπίσει από πού πιθανότατα θα ξεκινήσει μια επίθεση.
Για τον Αλμέιντα, η τεχνολογία ενισχύει την επιθετική ασφάλεια σε τρία μέτωπα:
- Χαρτογράφηση και ιεράρχηση προτεραιοτήτων – συνεχής σάρωση της επιφάνειας επίθεσης και επισήμανση των πιο κρίσιμων κενών.
- Δοκιμές επίθεσης – προσομοίωση ρεαλιστικών σεναρίων για τον έλεγχο των ελέγχων και τον γρήγορο εντοπισμό αστοχιών.
- Ταχεία αποκατάσταση – πρόταση και αυτοματοποίηση λύσεων για τη μείωση της επανεπεξεργασίας και την εξάλειψη ευκαιριών για τους εγκληματίες.
«Με την Τεχνητή Νοημοσύνη, βρίσκουμε ανοιχτές πόρτες και μπορούμε να τις κλείσουμε πριν τις διασχίσουμε», τονίζει το στέλεχος.
Από την έγκαιρη δράση στη συνεχή πειθαρχία
Ο Almeida τονίζει ότι η τεχνολογία από μόνη της δεν θα λύσει το πρόβλημα. Είναι απαραίτητο να εγκαταλειφθεί το μοντέλο του «εφάπαξ έργου» και να υιοθετηθεί μια προσέγγιση συνεχούς διαχείρισης της έκθεσης σε απειλές ( CTEM ).
Η εκτελεστική εξουσία συνιστά στις εταιρείες να δώσουν προτεραιότητα σε μετρήσεις που αντικατοπτρίζουν τον πραγματικό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις, όπως ο χρόνος αποκατάστασης και ο αριθμός των αποκλεισμένων διαδρομών επίθεσης, και να υιοθετήσουν συνεχή προγράμματα δοκιμών και εκπαίδευσης, εκτός από την ανταλλαγή γνώσεων με συνεργάτες και οργανισμούς οικοσυστήματος.
«Η ψηφιακή ασφάλεια δεν αφορά μόνο την προστασία του εαυτού σας, αλλά και την οικοδόμηση ενός πιο ανθεκτικού ψηφιακού μέλλοντος για όλους», καταλήγει ο Almeida.
